Übersicht
Niederländisch nach Englisch: mehr Daten
- wonderlijk:
-
Wiktionary:
- wonderlijk → miraculous, amazing, strange
- wonderlijk → funny, sportive, peculiar, curious, eccentric, queer, comical, comedic, hilarious, wacky, amusing, cheering, entertaining, enjoyable, pleasure, marvellous, wonderful, fantastic, wondrous, singular, odd, strange, weird, interesting, quaint, extraordinary, exceptional, unusual, bizarre, formidable
Niederländisch
Detailübersetzungen für wonderlijk (Niederländisch) ins Englisch
wonderlijk:
-
wonderlijk (verbazingwekkend; fenomenaal; wonderbaarlijk; verbazend; opzienbarend; miraculeus; wonderbaar; verwonderingwekkend; verbijsterend; verwonderend; curieus; verwonderlijk)
astonishing; miraculous; amazing; surprising; astounding; marvellous; wonderful; startling; marvelous-
astonishing Adjektiv
-
miraculous Adjektiv
-
amazing Adjektiv
-
surprising Adjektiv
-
astounding Adjektiv
-
wonderful Adjektiv
-
startling Adjektiv
-
Übersetzung Matrix für wonderlijk:
Verwandte Wörter für "wonderlijk":
Synonyms for "wonderlijk":
Antonyme für "wonderlijk":
Verwandte Definitionen für "wonderlijk":
Wiktionary Übersetzungen für wonderlijk:
wonderlijk
Cross Translation:
adjective
-
opmerkelijk, ongewoon
- wonderlijk → miraculous; amazing; strange
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• wonderlijk | → funny; sportive; peculiar; curious; eccentric; queer; comical; comedic; hilarious; wacky; amusing; cheering; entertaining; enjoyable; pleasure | ↔ drôle — Comique, marrant, rigolo. (Sens général). |
• wonderlijk | → marvellous; wonderful; fantastic; wondrous | ↔ merveilleux — Qui causer une grande admiration, mêlée d’une sorte de surprise. |
• wonderlijk | → singular; odd; peculiar; strange; curious; eccentric; weird; queer; interesting; quaint; extraordinary; exceptional; unusual; bizarre; formidable | ↔ singulier — Qui est différent ou particulier, qui ne ressembler pas aux autres. |
• wonderlijk | → strange; odd; peculiar; curious; eccentric; weird; queer | ↔ étrange — Qui est en dehors de l’ordre, de l’usage commun ; qui est singulier, extraordinaire. |