Übersicht
Schwedisch nach Niederländisch: mehr Daten
- sluta:
-
Wiktionary:
- sluta → eindigen, einden, ophouden, beëindigen, opgeven, stoppen, schorten, seponeren, resulteren, uitkomen, volgen, voortkomen, voortspruiten, voortvloeien, belenden, grenzen aan, besturen, brengen, leiden, geleiden, voeren, uitgaan, uitlopen, uitstappen, uitstijgen, uittreden, bereiken, behalen, inhalen, reiken tot, leiden tot, uitdraaien op, uitlopen op, aflopen, uitraken, verlopen, afmaken, afsluiten, besluiten, uitmaken, voleindigen
Schwedisch
Detailübersetzungen für sluta (Schwedisch) ins Niederländisch
sluta:
Konjugationen für sluta:
presens
- slutar
- slutar
- slutar
- slutar
- slutar
- slutar
imperfekt
- slutade
- slutade
- slutade
- slutade
- slutade
- slutade
framtid 1
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
- kommer att sluta
framtid 2
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
- skall sluta
conditional
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
- skulle sluta
perfekt particip
- har slutat
- har slutat
- har slutat
- har slutat
- har slutat
- har slutat
imperfekt particip
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
- hade slutat
blandad
- sluta!
- sluta!
- slutad
- slutande
1. jag, 2. du/ni, 3. han/hon/den/det, 4. vi, 5. ni, 6. de
Übersetzung Matrix für sluta:
Synonyms for "sluta":
Wiktionary Übersetzungen für sluta:
Cross Translation:
From | To | Via |
---|---|---|
• sluta | → eindigen; einden; ophouden | ↔ end — ergative, intransive: be finished, be terminated |
• sluta | → beëindigen | ↔ end — transitive: finish, terminate (something) |
• sluta | → opgeven | ↔ quit — to give up, stop doing something |
• sluta | → stoppen; ophouden | ↔ stop — come to an end |
• sluta | → schorten; seponeren | ↔ einstellen — etwas (eine Tätigkeit) nicht mehr ausüben |
• sluta | → resulteren; uitkomen; volgen; voortkomen; voortspruiten; voortvloeien; belenden; grenzen aan; besturen; brengen; leiden; geleiden; voeren; uitgaan; uitlopen; uitstappen; uitstijgen; uittreden; bereiken; behalen; inhalen; reiken tot; leiden tot; uitdraaien op; uitlopen op | ↔ aboutir — toucher par un bout. |
• sluta | → aflopen; eindigen; ophouden; uitgaan; uitlopen; uitraken; verlopen; afmaken; afsluiten; beëindigen; besluiten; uitmaken; voleindigen | ↔ finir — achever, terminer, arriver à échéance, cesser, finaliser. |