Home ->Wörterbücher ->Niederländisch/Deutsch ->übersetze weerleg

übersetze weerleg von Niederländische ins Deutsch

Übersicht

Niederländisch nach Deutsch: mehr Daten

weerleggen:
- widerlegen; entkräften
Wiktionary:
- weerleggen → widerlegen
- weerleggen → widerlegen, leugnen, widersprechen, sich brechen, sich erbrechen, sich übergeben, ablehnen, abschlagen, ausschlagen, versagen, weigern, verweigern, zurücksenden, refutieren, ausmerzen, abweisen, fortwerfen, wegwerfen

Niederländisch

Detailübersetzungen für weerleg (Niederländisch) ins Deutsch

weerleggen:

weerleggen Verb (weerleg, weerlegt, weerlegde, weerlegden, weerlegd)

weerleggen (ontkrachten; ontzenuwen)
widerlegen; entkräften
- widerlegen Verb (widerlege, widerlegst, widerlegt, widerlegte, widerlegtet, widerlegt)
- entkräften Verb (entkräfte, entkräftst, entkräftt, entkräftte, entkräfttet, entkräftet)

Konjugationen für weerleggen:

o.t.t.

weerleg
weerlegt
weerlegt
weerleggen
weerleggen
weerleggen

o.v.t.

weerlegde
weerlegde
weerlegde
weerlegden
weerlegden
weerlegden

v.t.t.

heb weerlegd
hebt weerlegd
heeft weerlegd
hebben weerlegd
hebben weerlegd
hebben weerlegd

v.v.t.

had weerlegd
had weerlegd
had weerlegd
hadden weerlegd
hadden weerlegd
hadden weerlegd

o.t.t.t.

zal weerleggen
zult weerleggen
zal weerleggen
zullen weerleggen
zullen weerleggen
zullen weerleggen

o.v.t.t.

zou weerleggen
zou weerleggen
zou weerleggen
zouden weerleggen
zouden weerleggen
zouden weerleggen

diversen

weerleg!
weerlegt!
weerlegd
weerleggend

1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Übersetzung Matrix für weerleggen:

Verb	Verwandte Übersetzungen	Weitere Übersetzungen
entkräften	ontkrachten; ontzenuwen; weerleggen	afmatten; krachteloos maken; machteloos maken; moe maken; ontwrichten; slopen; uitputten; verlammen; vermoeien
widerlegen	ontkrachten; ontzenuwen; weerleggen

Wiktionary Übersetzungen für weerleggen:

weerleggen

verb

een eerdere bewering ontkrachten
- weerleggen → widerlegen

Cross Translation:

From	To	Via
• weerleggen	→ widerlegen	↔ disprove — to refute
• weerleggen	→ leugnen; widersprechen	↔ gainsay — to deny; to contradict
• weerleggen	→ widerlegen	↔ refute — to prove (something) to be false or incorrect
• weerleggen	→ sich brechen; sich erbrechen; sich übergeben; ablehnen; abschlagen; ausschlagen; versagen; weigern; verweigern; zurücksenden; refutieren; widerlegen; ausmerzen; abweisen; fortwerfen; wegwerfen	↔ rejeter — Traductions à trier suivant le sens
• weerleggen	→ refutieren; widerlegen	↔ réfuter — combattre, détruire par des raisons convaincantes ce qu’un autre a avancé, prouver que ce qu’un adversaire a dit est mal fonder ou n’est pas vrai.