Niederländisch

Detailübersetzungen für gebroken (Niederländisch) ins Deutsch

gebroken:

gebroken Adjektiv

  1. gebroken (aan stukken; geruineerd; kapot; naar de knoppen; stuk)
    kaputt; zerbrochen
  2. gebroken (aan stukken; kapot; defect; )
    kaputt; gebrochen; defekt; in Stücken; zerbrochen; zerrissen; entzwei; schadhaft
  3. gebroken (geradbraakt)
    gerädert
  4. gebroken (stukgebroken)
  5. gebroken (verbroken)
  6. gebroken (aan scherven; kapot; stuk)

Übersetzung Matrix für gebroken:

AdjectiveVerwandte ÜbersetzungenWeitere Übersetzungen
beschädigt aan scherven; gebroken; kapot; stuk aan flarden; aangeslagen; beschadigd; gebarsten; gehavend; geschonden; gewond; kapot; mismaakt; misvormd; stuk
ModifierVerwandte ÜbersetzungenWeitere Übersetzungen
defekt aan stukken; defect; gebroken; in stukken; kapot; onklaar; stuk; verbroken beschadigd; buiten gebruik; defect; deficiënt; gebarsten; kapot; onklaar; stuk
durchgebrochen gebroken; verbroken beschadigd; doorgebroken; gebarsten; kapot; stuk
entzwei aan stukken; defect; gebroken; in stukken; kapot; onklaar; stuk beschadigd; doormidden; gebarsten; kapot; middendoor; stuk; uit elkaar; uit elkander; uiteen; uitelkaar; van elkaar; van elkander; vaneen
gebrochen aan stukken; defect; gebroken; in stukken; kapot; onklaar; stuk; stukgebroken; verbroken beschadigd; buiten gebruik; defect; doorbroken; gebarsten; gebelgd; kapot; misnoegd; onklaar; ontevreden; stuk
gerädert gebroken; geradbraakt
in Scherben aan scherven; gebroken; kapot; stuk
in Stücken aan stukken; defect; gebroken; in stukken; kapot; onklaar; stuk
kaputt aan scherven; aan stukken; defect; gebroken; geruineerd; in stukken; kapot; naar de knoppen; onklaar; stuk; verbroken afgemat; beschadigd; buiten gebruik; defect; dodelijk vermoeid; doodmoe; doodop; gebarsten; hondsmoe; kapot; ongerede; onklaar; op; stuk
kaputtgebrochen gebroken; verbroken beschadigd; gebarsten; kapot; stuk
schadhaft aan stukken; defect; gebroken; in stukken; kapot; onklaar; stuk armzalig; beschadigd; gebarsten; gehavend; geschonden; kapot; karig; mager; pover; schamel; schraal; stuk
zerbrochen aan stukken; defect; gebroken; geruineerd; in stukken; kapot; naar de knoppen; onklaar; stuk; stukgebroken; verbroken beschadigd; gebarsten; kapot; stuk; verbrijzeld
zerrissen aan stukken; defect; gebroken; in stukken; kapot; onklaar; stuk beschadigd; gebarsten; gescheurd; kapot; stuk; verscheurd

Verwandte Wörter für "gebroken":

  • gebrokenheid

Wiktionary Übersetzungen für gebroken:


Cross Translation:
FromToVia
gebroken gebrochen broken — fragmented
gebroken zerstört; gebrochen broken — completely defeated and dispirited
gebroken gebrochen broken — poorly spoken

gebroken form of breken:

breken Verb (breek, breekt, brak, braken, gebroken)

  1. breken (aan stukken breken; stukbreken)
    brechen; zerbrechen; in Stücke brechen; entzwei gehen
    • brechen Verb (breche, brichst, bricht, brach, bracht, gebrochen)
    • zerbrechen Verb (zerbreche, zerbrichst, zerbricht, zerbrach, zerbracht, zerbrochen)
    • entzwei gehen Verb (gehe entzwei, gehst entzwei, geht entzwei, ging entzwei, ginget entzwei, entzwei gegangen)
  2. breken (sneuvelen; kapot gaan; stuk gaan)
    brechen; zerbrechen; entzwei gehen; entzwei reißen
    • brechen Verb (breche, brichst, bricht, brach, bracht, gebrochen)
    • zerbrechen Verb (zerbreche, zerbrichst, zerbricht, zerbrach, zerbracht, zerbrochen)
    • entzwei gehen Verb (gehe entzwei, gehst entzwei, geht entzwei, ging entzwei, ginget entzwei, entzwei gegangen)
  3. breken (kapotbreken; in stukken breken)
    zerbrechen
    • zerbrechen Verb (zerbreche, zerbrichst, zerbricht, zerbrach, zerbracht, zerbrochen)
  4. breken (slopen; afbreken; omverhalen; uit elkaar halen; neerhalen)
  5. breken (met opzet kapotmaken)
    zerstören; sabotieren; vorsätzlich kaputtmachen; zerbrechen
    • zerstören Verb (zerstöre, zerstörst, zerstört, zerstörte, zerstörtet, zerstört)
    • sabotieren Verb (sabotiere, sabotierst, sabotiert, sabotierte, sabotiertet, sabotiert)
    • zerbrechen Verb (zerbreche, zerbrichst, zerbricht, zerbrach, zerbracht, zerbrochen)

Konjugationen für breken:

o.t.t.
  1. breek
  2. breekt
  3. breekt
  4. breken
  5. breken
  6. breken
o.v.t.
  1. brak
  2. brak
  3. brak
  4. braken
  5. braken
  6. braken
v.t.t.
  1. heb gebroken
  2. hebt gebroken
  3. heeft gebroken
  4. hebben gebroken
  5. hebben gebroken
  6. hebben gebroken
v.v.t.
  1. had gebroken
  2. had gebroken
  3. had gebroken
  4. hadden gebroken
  5. hadden gebroken
  6. hadden gebroken
o.t.t.t.
  1. zal breken
  2. zult breken
  3. zal breken
  4. zullen breken
  5. zullen breken
  6. zullen breken
o.v.t.t.
  1. zou breken
  2. zou breken
  3. zou breken
  4. zouden breken
  5. zouden breken
  6. zouden breken
en verder
  1. ben gebroken
  2. bent gebroken
  3. is gebroken
  4. zijn gebroken
  5. zijn gebroken
  6. zijn gebroken
diversen
  1. breek!
  2. breekt!
  3. gebroken
  4. brekend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

breken [znw.] Nomen

  1. breken
    die Trennung; der Bruch; der Abbruch; die Unterbrechung

Übersetzung Matrix für breken:

NounVerwandte ÜbersetzungenWeitere Übersetzungen
Abbruch breken afbraak; afbreuk; nadeel; schade; sloop; verlies
Bruch breken afval; barst; breuk; breukgetal; fractuur; groeve; knak; knik; krak; mijnschacht; ontwarring; rotzooi; scheiding; scheur; segregatie; verbreking; vuilnis
Trennung breken afscheiding; afsplitsing; afzondering; beschot; isolering; ontwarring; scheiding; schifting; schot; segregatie; selectie; splitsen; tussenmuur; tussenschot; verbreking
Unterbrechung breken bemoeienis; breuk; inlating; inmenging; interruptie; onderbreken; onderbreking; pauze; respijt; rustpauze; scheiding; segregatie; storing; tussenpoos; uitstel; verbreken; verbreking; verpozing
VerbVerwandte ÜbersetzungenWeitere Übersetzungen
brechen aan stukken breken; breken; kapot gaan; sneuvelen; stuk gaan; stukbreken aan stukken slaan; afbreken; afknappen; beëindigen; er vanaf breken; forceren; inslaan; kapotmaken; kapotslaan; knakken; moeren; mollen; ontbinden; opheffen; spugen; spuwen; stukmaken; stukslaan; verbreken; verbrijzelen
entzwei gehen aan stukken breken; breken; kapot gaan; sneuvelen; stuk gaan; stukbreken kapotgaan; onklaar raken; stukgaan
entzwei reißen breken; kapot gaan; sneuvelen; stuk gaan
ganz kaputt und auseinander holen afbreken; breken; neerhalen; omverhalen; slopen; uit elkaar halen
in Stücke brechen aan stukken breken; breken; stukbreken
sabotieren breken; met opzet kapotmaken doen mislukken; een stokje steken voor; saboteren; verhinderen; verijdelen
vorsätzlich kaputtmachen breken; met opzet kapotmaken
zerbrechen aan stukken breken; breken; in stukken breken; kapot gaan; kapotbreken; met opzet kapotmaken; sneuvelen; stuk gaan; stukbreken aan stukken slaan; aantasten; aanvreten; afbreken; afknappen; bederven; beschadigen; beëindigen; er vanaf breken; fijnmaken; forceren; inslaan; kapotgaan; kapotmaken; kapotslaan; moeren; mollen; onklaar raken; ontbinden; opheffen; platdrukken; stukgaan; stukmaken; stukslaan; verbreken; verbrijzelen; vergruizen; vermorzelen; verpletteren
zerstören breken; met opzet kapotmaken afbreken; bederven; in de war sturen; nekken; ruineren; ruïneren; slopen; te gronde richten; vernielen; vernietigen; verwoesten; verzieken

Antonyme für "breken":


Verwandte Definitionen für "breken":

  1. ermee ophouden1
    • ik breek met die gewoonte1
  2. in scherven of stukken vallen1
    • de vaas is gebroken1
  3. met kracht in twee of meer stukken verdelen1
    • zij heeft haar arm gebroken1

Wiktionary Übersetzungen für breken:

breken
verb
  1. in stukken uiteenvallen
  2. in stukken uiteen doen vallen
breken
  1. etwas in den vorigen Zustand versetzen
  2. (Strahlen) etwas Gerichtetes in einem Winkel ablenken
  3. (intransitiv) äußerer Belastung nicht mehr standhalten können
  4. (transitiv) etwas zerkleinern, durch Kraft in mehrere Stücke zerlegen

Cross Translation:
FromToVia
breken zerbrechen; brechen; kaputtgehen break — intransitive: to separate into (to end up in) two or more pieces
breken zerbrechen; brechen break — transitive: to separate into (to cause to end up in) two or more pieces
breken brechen break — intransitive, of a bone: to crack
breken brechen break — transitive: to cause (a bone) to crack
breken brechen break — transitive: to do that which is forbidden by (something)
breken brechen refract — to cause to change direction
breken brechen; abbrechen; aufbrechen; zermalmen; zerschmettern briserrompre, mettre en pièces.